Στο βασικό ερώτημα κάθε γονιού (κυρίως των μαμάδων) αν έχει το δικαίωμα να κάνει μπάνιο μαζί με το παιδί του, η απάντηση είναι το… εξαρτάται.
• Στις πολύ μικρές ηλικίες δεν είναι σφάλμα η μαμά να κάνει μπάνιο μαζί με το κοριτσάκι ή το αγοράκι της. Όταν όμως το αγοράκι της, (ειδικά αυτό) φτάσει στα 3,5 χρόνια, όχι μόνο δεν έχει νόημα, αλλά είναι και ριψοκίνδυνο να συνεχίσει αυτή τη πρακτική. Όταν όμως το παιδί είναι κορίτσι, ίσως και λίγο παραπάνω – αν και δεν βρίσκω καμία λογική σε τέτοιες “προχωρημένες” πεποιθήσεις.
• Όταν οι γονείς, ξεντύνονται και σκοπεύουν να μείνουν με εσώρουχα, δεν είναι απαραίτητο να “κλειδώνονται” στην κρεβατοκάμαρα αλλά καλό θα είναι να γυρνούνε πλάτη προς το παιδί “προστατεύοντας” από θέαση τα απόκρυφα μέρη του σώματος τους. Εδώ είναι πολύ σημαντικό να επισημάνουμε, πως είναι χρήσιμο, ο γονιός να “αποκρυπτογραφήσει” τα συναισθήματα του παιδιού, παρατηρώντας προσεκτικά το πρόσωπο του. Τι εννοώ;
Μερικά παιδιά, εφόσον στρέφουν αλλού το πρόσωπό τους, στην θέα ενός ημίγυμνου σώματος, είναι αδικαιολόγητο να αγνοούμε τα συναισθήματα τους, και με ευκολία να ξεντυνόμαστε μπροστά τους. Ίσως κάποια φόρα να συμβεί και το αντίθετο!! Μερικά παιδιά – συνήθως αγόρια- πέρα από το αρχικό κοίταγμα της περιέργειας, συνεχίζουν να κρατούν κρατημένο το βλέμμα, στο ημίγυμνο-γυμνό σώμα ζητώντας μάλιστα κάποιες φορές, να το αγγίξουν. Προφανώς, δεν είναι κάτι τέτοιο απαγορευτικό – ειδικά αν πρόκειται για παιδί μικρής ηλικίας- αλλά όπως είπαμε για παιδιά, ειδικά αγόρια άνω των 4 χρόνων, καλό θα είναι τέτοια γεγονότα να μην επαναλαμβάνονται.
[wp_ad_camp_2]
• Αν το παιδί εισβάλλει απότομα, χωρίς προειδοποίηση (είτε με λόγια είτε με χτύπημα της πόρτας), στο υπνοδωμάτιο της οικογένειας ή στο μπάνιο και αντικρύσει το εντελώς γυμνό σώμα ενός γονιού ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΥΣΤΕΡΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΩΜΑΤΑ!!. ΑΠΛΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΕΞΩ (ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΛΕΞΗ). Κατόπιν, εφόσον ντυθούμε, φωνάζουμε το παιδί να έρθει κοντά μας (του ζητάμε δηλαδή να σταματήσει το παιχνίδι του ή να κλείσει την τηλεόραση αν βλέπει) και με ήρεμο αλλά πολύ σοβαρό τρόπο του εξηγούμε πως “κλειστή πόρτα” σημαίνει κάτι πολύ σημαντικό!!! Προσωπική στιγμή, που κανένας, (όσο αγαπημένος και να είναι) δεν την παραβιάζει. Επειδή το παιδί μπορεί να αντιπαραθέσει το ότι ο μπαμπάς ή η μαμά ανοίγουν την κλειστή πόρτα, είναι πολύ σημαντικό να προλάβουμε μια τέτοια ερώτηση, ξεκαθαρίζοντας πως οι ρόλοι του μπαμπά ή της μαμάς είναι εντελώς διαφορετικοί από τους δικούς του.
Είναι απολύτως σημαντικό, να μην υποτιμάμε ποτέ την νοημοσύνη τους. Είναι απολύτως ικανά μετά από κάποια ηλικία, να καταλάβουν ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΡΟΥΣ, ΑΡΚΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ (ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ) ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. Δηλαδή, ποτέ δε βάζουμε “όρους” και κανόνες συμβίωσης χαζογελώντας με το παιδί μας.
