Εχθές το βράδυ ο αντρούλης μου, η κολώνα του σπιτιού μας, ξέρετε.. μου δήλωσε για χιλιοστή φορά ότι ξεκινάει δίαιτα!
Χαχα! ¨Ωραίο ανέκδοτο¨ του απάντησα….
Θα μου πείτε τώρα εσείς: ¨Γιατί του κόβεις τα φτερά καλέ του ανθρώπου;!¨
Μα τι να του πώ βρέ κορίτσια μου? Αφού πάντα αυτό λέει.Τρέφεται μία –δύο μέρες με σαλατούλες & φρουτάκια & την τρίτη μέρα παραγγέλνει σουβλάκια & πίτσες.(και εγώ δεν πάω πίσω βέβαια).
Παρόλαυτα ως καλή σύζυγος που είμαι, σηκώθηκα σήμερα το πρωί και αποφάσισα να του φτιάξω μπιφτεκάκια διαίτης με πατατούλες στο φούρνο. Δεν έβαλα καθόλου λαδί ,ελάχιστο αλατάκι & τα έβαλα να ψηθούν στο φούρνο με νερό.
Θα αναρωτιέστε γιατί σας τα γράφω όλα αυτά… Προσπαθώ να ξεκινήσω από κάπου για να σας πώ τον ¨πόνο¨ μου!Έίμαι σίγουρη πώς θα με νοιώσετε!
Τέσσερα χρόνια παντρεμένη έχω μαγειρέψει πάρα πολλά φαγητά .Τα περισσότερα μου τα έμαθε η μαμά μου !Η μανούλα μου! Χωρίς αυτή δεν θα ήξερα να βράσω ούτε αυγό που λέει ο λόγος.
Τα μπιφτέκια της όμως δεν μπόρεσα ποτέ να τα πετύχω!
Τόσο χρόνια προσπαθώ να καταλάβω τι κάνω λάθος! Ακολουθώ πιστά τις δοσολογίες που μου έχει δώσει & κάνω τα βήματα ένα ένα όπως ακριβώς μου τα έχει πει ,αλλά δυστυχώς ποτέ μα ποτέ δεν είναι σαν τα δικά της!
Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι μάλλον αυτό που λείπει από τα μπιφτέκια μου είναι
¨τα χρυσά της τα χεράκια!¨
Μανούλα μου σ’αγαπώ πολύ! Να σαι πάντα καλά ,γερή και δυνατή , να μας φτιάχνεις με τα χεράκια σου τα λαχταριστά σου μπιφτεκάκια & ας μην τα πετύχω ποτε!!!!!
