Φέτος επέστρεψα δυναμικά στην κουζίνα μου.
Μετά το καλοκαιρινό ραχάτι, όπου μαγείρευε κυρίως η μαμά μου και αφού δεν έφτιαξα για δύο μήνες ούτε ένα τόσο δα γλυκάκι, αποφάσισα να επιστρέψω δυναμικά και με περισσότερη φαντασία. Γιατί ναι μεν – όπως έχετε καταλάβει – λατρεύω να φτιάχνω γλυκά, η μαγειρική όμως δεν μ’ ενθουσιάζει καθόλου. Από την άλλη τα παιδιά μεγαλώνουν και θέλουν περισσότερη ποικιλία, χώρια που βαριούνται τα ίδια και τα ίδια – τα μακαρόνια εξαιρούνται φυσικά!
Πήρα λοιπόν την απόφαση να ξεσκονίσω όλες μου τις συνταγές, τους τσελεμεντέδες, το διαδίκτυο και ό,τι άλλο υπάρχει, ώστε να δοκιμάσω πολλές και νέες γεύσεις στο φαγητό. Σκέφτομαι μάλιστα να δοκιμάσω τις περισσότερες συνταγές από το βιβλίο του Jamie Oliver κι ας μην έχω το δικό του συνεργείο καθαρισμού, να γυαλίσει μετά την κουζίνα μου…
Βέβαια η μεγαλύτερή μου σπαζοκεφαλιά είναι τα σνακ των παιδιών, γιατί όσες ιδέες κι αν κατεβάζω, κάποια πράγματα αρνούνται πεισματικά να τα φάνε και ειδικά ο μικρός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σκαρφίζομαι και να δοκιμάζω πολλά και διαφορετικά σνακ.
Όταν λοιπόν, διαβάζοντας ένα ξένο περιοδικό, έπεσα στην παρακάτω ιδέα, τη δοκίμασα δίχως δεύτερη σκέψη.
Δεν ακολούθησα τη συνταγή του περιοδικού, πήρα απλώς την κεντρική ιδέα και την προσάρμοσα στα γούστα μας. Και ποια είναι η κεντρική ιδέα;
Ένα καρβελάκι χωριάτικο ψωμί, το οποίο μεταμορφώνεται σε ένα απολαυστικό πρωινό ή ακόμη και βραδινό μεζέ.
Αγόρασα λοιπόν ένα καρβελάκι και του χάραξα με ένα μαχαίρι κάθετες και οριζόντιες λωρίδες, σχηματίζοντας έτσι μικρά τετράγωνα (προσοχή, δεν κόβουμε τον πάτο του ψωμιού).
Σε ένα μπολ ανακάτεψα περίπου 100 γρ βούτυρο με ψιλοκομμένο μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι.
Έκοψα 4-5 ντοματίνια σε μικρούς κύβους και 4-5 φέτες γκούντα σε λωρίδες.
Σε ένα μπολ ανακάτεψα περίπου 100 γρ βούτυρο με ψιλοκομμένο μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι.
Έκοψα 4-5 ντοματίνια σε μικρούς κύβους και 4-5 φέτες γκούντα σε λωρίδες.
Άπλωσα καλά το μείγμα βουτύρου σε όλο το εσωτερικό του ψωμιού κι έπειτα το γέμισα με τα ντοματίνια και το γκούντα. Τέλος άλειψα ελάχιστα την επιφάνεια του ψωμιού με λίγο ελαιόλαδο.
Το έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς για 15-20 λεπτά (μέχρι να λιώσει το τυρί και να ξεροψηθεί το ψωμί).
Τι να σας πω, ότι δεν μας άρεσε; Θα ήταν ψέμα!
Ιδανικά τρώγεται μόλις βγει από τον φούρνο, έτσι ζεστό και τραγανό.
Στα παιδιά θύμισε τοστάκι.
Εγώ, το έφαγα για πρωινό, αν και θα μπορούσε να συνοδεύσει πολύ καλά και ένα ωραίο κρασί, ένα βραδάκι με καλή παρέα. Αν μάλιστα το δοκιμάσετε επιπλέον με μοτσαρέλα, σκορδάκι, μανιτάρια και πιπεριές θα είναι σαν να γεύεστε μια πίτσα.
Βάλτε φαντασία!
Εκτός αυτού βέβαια, αποτελεί και μια οπτασία στο τραπέζι, είναι πράγματι πολύ εντυπωσιακό και ενώ μοιάζει δύσκολο, είναι στην πραγματικότητα πανεύκολο, αφού η προετοιμασία του δε χρειάζεται παραπάνω από 20 λεπτά.
Νομίζω ότι αξίζει να το δοκιμάσετε, ας πούμε το πρωινό της Κυριακής.
Σας φιλώ ως την επόμενη φορά!
