Δεν γράφω πια εδώ, παρά σπάνια. Δεν έχω χρόνο. Δεν προλαβαίνω τη ζωή!
Ρουφάω τις στιγμές τους καθημερινά! Μεγάλωσαν,μεγαλώνουν κάθε μέρα,κάθε ώρα και λεπτό! Δεν τα χορταίνω τα παιδιά μου!
Όχι,δεν είμαι άλλη μια μάνα-κουκουβάγια.Είμαι μια μάνα γεμάτη αγάπη και θέληση.Θέλω τα παιδιά μου να γίνουν άνθρωποι καλοί,να μάθουν να αγαπούν ανιδιοτελώς,να δίνουν και να βοηθούν το συνάνθρωπο,τη φίλη το φίλο,τον περαστικό!
Θέλω να πάρουν απ’τη μάνα τους όλα όσα έχει να τους δώσει! Όσα περισσότερα μπορεί!
Αγχώνομαι,πονάω,στεναχωριέμαι όταν δεν καταφέρνω να φανώ αντάξια των περιστάσεων!
Σηκώνομαι όμως ξανά! Οφείλω να σηκωθώ!
Δεν έχω την πολυτέλεια να χάνω αγκαλιές,λόγια,χαρές! Έρχονται όμως και εκείνες οι δικές μας οι υπέροχες ώρες..
Οι ώρες που ξεχειλίζω απο χαρά και θέλω να πώ ,να κάνω,να να να!
Μόνο αν είσαι μάνα θα με νοιώσεις!
Τα δυο αυτά πλάσματα ήταν η αφορμή για να γράψω σήμερα αυτό το άρθρο,μετά απο τόοοσσοο καιρό!
Αυτά τα τέσσερα ματάκια που με κρατούν μακριά απο την αγαπημένη μου ασχολία το blogging,τα ίδια τέσσερα ματάκια με έκαναν να σας γράψω και πάλι! Να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις απλές,καθημερινές.
Είμαι εδώ (να ξέρετε) και σκάω απ’τη χαρά μου!
Modernmom-Όλγα
Σας φιλώ πολύ και πάντα!
