Γονιός δεν γεννιέται κανείς, γίνεται από τη στιγμή που θα του συμβεί. Και αυτό που συμβαίνει ,είναι , οτι ο άνθρωπος είναι ένα ον που όταν αναπαραχθεί, είναι εξαρτημένος ολοκληρωτικά από την φροντίδα και την προστασία άλλων ατόμων.Δυστυχώς οι περισσότεροι με το ρόλο του πατέρα ή της μητέρας δεν αντιλαμβάνονται την επιρροή που εκπέμπουν σε μια νέα ζωή ανθρώπου που δημιουργούν…
Ένα παιδί από τη στιγμή που γεννιέται παρατηρεί,απορροφάει,αφομοιώνει και αντιγράφει συμπεριφορές από το άμεσο περιβάλλον του. Οποιοδήποτε ανθρώπινο βρέφος δεν γνωρίζει τίποτα και είναι ανήμπορο σε αρχικό στάδιο, να εκτελέσει ακόμα και βασικές λειτουργίες, για την επιβίωσή του. Ο ρόλος του γονιού είναι σαν την ποιότητα των πρώτων υλών μιας συνταγής, που καθορίζει το αποτέλεσμα μιας ή περισσότερων προσωπικοτήτων. Ξεκάθαρα ευθύνεται ο γονιός για τη συμπεριφορά ή τον τρόπο που φαίρεται το παιδί του , διότι είναι ο πομπός που στέλνει συνεχώς μυνήματα στο νεαρό δέκτη. Αλλά και για τον χαραχτήρα, την προσωπικότητα και τη διάθεση που θα έχει το παιδί ως ενήλικας στη ζωή του αργότερα.
Το παράλογο που ασυνείδητα γίνεται λογικό, είναι, όταν ο γονιός τιμωρεί ή αντιδρά επιθετικά σε μια συμπεριφορά ή αντίδραση του παιδιού του , ενώ αυτή πηγάζει απότον ίδιο. Το νεαρό άτομο αυθόρμητα δέχεται ερεθίσματα, αρνητικά ή θετικά από τους γονείς και μετά κρίνεται απ’ αυτούς, γι’ αυτά που αποδέχτηκε. Δεν γίνεται ο μπαμπάς ή η μαμά να παραμελούν το παιδί ή τα παιδιά τους ,στέλνοντας τα να συντροφεύουν με τεχνολογικά μέσα αντί να τους διαβιβάζουν πληροφορίες και να τους μαθαίνουν διάφορα πράγματα για τη ζωή. Και αργότερα να απαιτούν απο τους απογόνους τους , να έχουν διάθεση να γνωρίσουν την αξία της αναζήτησης των γραμμάτων και όχι μόνο. Ακόμα ασκούν μεγάλη πίεση προς τα νεαρά άτομα χωρίς να κατανοούν οτι χρειάζονται την συντροφιά και την επικοινωνία τους, κυρίως στην σημερινή εποχή που διογκώνονται όλο και περισσότερο τα οικογενειακά προβλήματα.Επίσης δεν τα αποδέχονται με τις πραγματικές ικανότητές τους και προσπαθούν να αλλοιώσουν τις δεξιότητες και τις αρετές, με σκοπό να πραγματοποιήσουν τα παιδιά τους , στόχους και απωθημένα των γονιών τους.
Όταν οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται ,ποιός είναι ο ρόλος τους και τι μπορεί να προκαλέσουν , με το να μεταμορφώνουν τα παιδιά, αν μη τι άλλο παρά εχθροί είναι και όχι φίλοι και συνοδοιπόροι των απογόνων τους, στο στίβο της ζωής. Κάποιοι ζουν με την αντίληψη οτι οι απόγονοί τους, τους ανήκουν και οτι δεν είναι ελεύθερα κι ανεξάρτητα άτομα απο κάποια ηλικία και μετά. Άλλοι τους αποφεύγουν, τους παραμελούν και δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία που χρειάζεται ένα νεαρής ηλικίας άτομο.Αυτές οι νοοτροπίες οδηγούν πολλά παιδιά στην αιώνια ανωριμότητα και την τάση να χρειάζονται συνέχεια την γονική φροντίδα, ακόμα κι αν δεν τους είναι χρήσιμη στην πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά υπάρχει η έλλειψη γονικής φροντίδας, που οδηγεί το άτομο σε δύσκολους και άσχημους δρόμους όπως των ναρκωτικών, του αλκοολισμού, της έκτρωσης , της αυτοκτονίας και πολλών άλλων τραγικών καταστάσεων της ζωής.
Γονιός είναι μια λέξη με τεράστια επιρροή σε όλη την ανθρωπότητα .Η λέξη αυτή μπορεί να κατασκευάσει έναν κήπο με όμορφα λουλούδια ή εναν κήπο γεμάτο αγκάθια. Επειδή κανείς δε γεννιέται γνωρίζοντας πως να είναι πατέρας ή μητέρα, καλό είναι οι άνθρωποι να σκέφτονται, να παραδέχονται τα λάθοι τους, να συνειδητοποιούν και να προοδεύουν εξελίσσοντας πρώτα τον εαυτό και μετά τους απογόνους του.