Συχνό φαινόμενο στις μικρές ηλικίες συνήθως σε παιδιά κάτω των 4-5 χρονών, με τάση να επαναλαμβάνονται και να…τρομοκρατούν τους γονείς.
Η διάγνωση είναι εξαιρετικά απλή. Το παιδί 1-2 μέρες πριν την εμφάνιση της έχει συνάχι ίσως κόκκινα μάτια, ίσως δέκατα ή πυρετό και ξαφνικά εμφανίζεται ένας πολύ “παράξενος” βήχας.
Εμείς οι παιδίατροι τον ονομάζουμε υλακώδη ενώ ο γονιός πολύ εύστοχα τον παρομοιάζει με τον γαύγισμα του σκυλιού. Σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει μέτρια έως μεγάλη δυσκολία στην είσοδο του αέρα. Γεγονός που τρομοκρατεί το παιδί που έντρομο δείχνει συμπτώματα ασφυξίας. Ο γονιός εκτός από τα φάρμακα που θα σας αναφέρω μπορεί να χρησιμοποιήσει και μερικά μυστικά του σπιτιού. Υπερπολίτιμος βοηθός είναι η υγρασία.
Για αυτό το λόγο, αν το επεισόδιο συμβεί την νύχτα, ο γονιός με ψυχραιμία το ντύνει καλά και το βγάζει για 10 λεπτά τουλάχιστον στο μπαλκόνι, στον υγρό κρύο χειμωνιάτικο αέρα. Αν πρόκειται για καλοκαίρι ή αν φοβάται την λύση του μπαλκονιού, μια δεύτερη επιλογή είναι οι άφθονοι υδρατμοί του μπάνιου.
Ανοίγουμε όλες τι βρύσες και όταν η ατμόσφαιρά μέσα γίνει αδιαπέραστη από τους υδρατμούς βάζουμε το παιδί να κάτσει και ήρεμα να εισπνέει. Εκτός από τα προαναφερθέντα υπάρχει και η φαρμακευτική βοήθεια των σταγόνων κορτιζόνης. Συζητήστε το με τον γιατρό σας.
Σε πολύ λίγες περιπτώσεις η λαρυγγίτιδα προκαλείται, όχι από ιούς αλλά από μικρόβια. Κάτι τέτοιο, το υποψιαζόμαστε όταν τα προαναφερθέντα μέτρα (ακόμα και οι σταγόνες κορτιζόνης) δεν βελτιώνουν σημαντικά την κατάσταση του παιδιού. Σ ’αυτές τις ευτυχώς λιγοστές περιπτώσεις, η αιτία δεν είναι κάποιος ιός αλλά κάποιο μικρόβιο και ο παιδίατρος σας είναι αναγκασμένος να προσθέσει στα φάρμακα και αντιβίωση.
