Όταν δεν είμαι πολύ καλά μου αρέσει να γραφώ… όχι ότι το χω βεβαία αλλά με κάνει να νιώθω καλύτερα… σήμερα είναι μια από αυτές τις μέρες που ξυπνάς με ένα βαρύ, πολύ βαρύ φορτίο στην πλάτη σου, λες και τα προβλήματα όλου του κόσμου είναι δικά σου.

Είμαι 32 ετών, παντρεμένη με ένα πολύ καλό παιδί και σωστό οικογενειάρχη και έχουμε ένα κοριτσάκι 3 ετών… είναι η καλύτερη της φάση!! Γίνετε από μωρό παιδάκι και τσαχπίνα και πραγματικά τον τελευταίο μηνά την απολαμβάνω όσο ποτέ! Ωστόσο, όπως όλα τα παιδάκια έχει και τα στραβά της!

Ένα από αυτά είναι ότι έχει αντοχές… τοοοοοοοσο μεγάλες που με ξεθεώνουν τόσο μερικές φορές που νιώθω πως θα σωριαστώ κάτω… βοήθεια, όπως πολλές μαμάδες, δεν έχω ούτε κι εγώ… και ο άντρας μου δουλεύει κάθε μέρα και σαββατοκύριακα από το πρωί έως το βράδυ.

Δύσκολα, πολύ δύσκολα να αντέξεις, η μανά!!

Είχα 3 μέρες που προσπαθούσα να ξεβάψω τα νύχια μου… τα οποία βρήκα χρόνο και τα έβαψα πριν από 1 μηνά κι έτσι ξεκίνα το σημερινό αποτέλεσμα αγανάκτησης μου…

Η μέρα μου ξεκάνει από τις 6.45.

θα σηκωθώ, θα πλυθώ, θα ανοίξω πατζούρια και παράθυρα… (μην ξεχάσω να ξεβάψω τα νύχια μου είμαι και γυναίκα…)

μετά θα μαζέψω το χάος  που επικρατή στο σαλόνι μου (δουλεία την οποία έκανα και το βράδυ όταν κοιμήθηκε η μικρή αλλά μετά ήρθε και το «μεγάλο» μου παιδί από την δουλεία!), θα ετοιμάσω την τσάντα για το σχολειό, την δίκια μου, θα ντυθώ, (μην ξεχάσω να ξεβάψω τα νύχια μου, είμαι και γυναίκα!),

θα ξυπνήσω την μικρή, να την πλύνω, να την ντύσω, να της στρώσω πρωινό (και μετά να ξεβάψω τα νύχια μου είμαι και γυναίκα λέω!),

«μαμά, νεροοο» (άντε να βάλω νερό να ξεβάψω τα νύχια μου επιτέλους!! Αλήθεια, τι ώρα είναι??? Ηηηηηηη 7.30! δεν προλαβαίνω!!),

να βαφτώ και να χτενιστώ επείγει περισσότερο, να στρώσω κρεβάτια (και μετά βλέπουμε αν θα έχει μείνει χρόνος να τα ξεβάψω!),

πήγε 8!! Πρέπει να φύγουμε! Να πάω το παιδί σχολείο και να ανοίξω το μαγαζί όπου θα κάτσω μέχρι τις 14.00 (το μεσημέρι μόλις γυρίσω σπίτι να ξεβάψω επιτέλους τα νύχια μου βρε παιδί μου!),

παίρνω το παιδί από το σχολείο, να στρώσω τραπέζι να έρθει ο άντρας μου να φάμε, να απασχολήσω την μικρή να κοιμηθεί μια ωρίτσα ο κακομοίρης (!!!!) γιατί το απόγευμα θα πάει πάλι μαγαζί, ΑΑΑΑ να κάνουμε κουλουράκια??? «ναιιιιι μαμά» (άντε και μετά να κάτσω να ξεβάψω τα νύχια μου δεν το ξαναλέω!!),

κουλουράκια έτοιμα, να πλύνω και τα πιάτα να μην μαζεύονται, και να δω τι θα μαγειρέψω για το βράδυ και για αύριο, ο μπαμπάς μας έφυγε στην δουλεία, η ώρα πια 17.00….. (πω, πω, πάλι δεν κατάφερα να ξεβάψω το νύχι! Πφφφ κοιτά ποσό χάλια είναι σκέπτομαι και λέω τώρα πάω!)………………….

«μαμαααααααααααααα έκανα έλα να με σκουπίσεις» (γ@@@το!), χάλια το μπάνιο ας το καθαρίσω μιας και είμαι εδώ να ξεμπερδεύω και με αυτό και μετά να πάω να βάλω το φαγητό να γίνετε (πότε θα γίνει?? Πότε θα φάει το παιδί?? Πέρασε η ώρα!)

Μαγειρέψαμε μαζί με την μικρή λοιπόν, η ώρα πια 18.00, το φαγητό βράζει, να κάνω μπάνιο το παιδί, μιας και είμαι στο μπάνιο δεν βάζω και κάνα πλυντήριο να ξεμπερδεύω ΚΑΙ με αυτό! (ααχχχ θέλω να ξεβάψω και τα νύχια μου τρομάρα μου το χάλι μου………..),

Πλυντήριο οκ, να βγάλω το παιδί από την μπανιερά, να την ντύσω, να στεγνώσουμε μαλλί και να της βάλω να φάει, ( και ναι! Τώρα θα τα ξεβάψω όσο θα τρώει!! Γιουυυπι!)

«μαμά, θα μου βάλεις παιδικά?» να σου βάλω….

«μαμά? Νερό??» να σου βάλω……..

«μαμά θα με ταΐσεις εσύ καλύτερα??» …………. Να σε ταΐσω αγάπη μου………………………

(πάει και πάλι το νύχι για αργότερα…. Μα αλήθεια τι ώρα είναι πρέπει ΚΑΙ να σκουπίσω χαμός στο πάτωμα μόνο εγώ λείπω, πω, πω, πήγε 19.30…. οοουυυυφφφ!),

Τάϊσμα τέλος, σκούπισμα τέλος, να πλύνω και 3 πιατάκια μωρέ να μην μαζεύονται, και μετά τέλειωσα……… μπουρδουκλώνομαι στα παιχνίδια και κοιτώ το χάος που μεσολάβησε από το σκούπισμα έως το πλύσιμο των πιάτων…… (να τα τραβήξω τώρα τα μαλλιά μου η να το αφήσω για αργότερα????) «αγάπη μου έλα να μαζέψουμε τα παιχνίδια που έφερες να τα πάμε στο δωμάτιο σου» «μαμά δεν μπορώ είμαι πολύ κουρασμένη» ( το σκοτώνεις κύριε πρόεδρε η δεν το σκοτώνεις????????????????????)

Μάζεμα παιχνιδιών και δωματίου τέλος, (τι ώρα είπαμε πως είναι??? ΑΑΑΑΑ 20.30 θεέ μου και τα νύχια μου πότε θα τα ξεβάψω???? Μόλις κοιμηθεί ι μικρή! Στο πόδι όλη μέρα όπου να ναι θα κοιμηθεί! Μια χαρά!!!)

21.00……. 21.30……… ακόμα χοροπήδα στο καναπέ… εγώ σέρνομαι…. πω πω θα έρθει ο άντρας μου πρέπει να στρώσω τραπέζι θα είναι ψόφιος της πείνας, (το νύχι,  μου φαίνετε πια όνειρο απατηλό…!!),

Τραπέζι στρωμένο, και ο άρχοντας μας ήδη τρώει…. Να φάω κι εγώ μια μπουκιά να μιλήσουμε…. «μαμαααααα….. θα με πάρεις αγκαλιά??» ( η ώρα 22.00 επιτέλους νύσταξε, ωραία προλαβαίνω να βάψω το νύχι… αλλά πεινώ ρε γμτ…… ωωωωχ δεν αντέχω άλλο)

Το παιδί κοιμήθηκε, ο άρχοντας έφαγε, να μαζέψω και το τραπέζι, (να πλύνω πιάτα τώρα η να τα αφήσω για το πρωί κ να ξεβάψω νύχι?? Τι δίλημμα κι αυτό στις 11 παρά την νύχτα!)

Πιάτα τέλος, και ο άντρας μου αρχίζει τα ερωτικά υπονοούμενα……….. είμαι έτοιμη να κάνω φόνο!!!!!!!!!!!!! (εκείνο το ΡΙΜΑΔΙΑΣΜΕΝΟ νύχι μου ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΞΕΒΑΨΩ ΕΓΩ??????????????????????),

Η ώρα περασμένη μεσάνυχτα όλα τα καθήκοντα μου, μαμάς, νοικοκυράς και συζύγου εκτελεσμένα……. Τα καθήκοντα γυναικάς….?? Το νύχι είναι ακόμα βαμμένο….. το κοιτώ και κλαίω… νιώθω τόσο κουρασμένη που δεν θέλω να χαραμίσω άλλον από τον ύπνο μου ΚΑΙ για το νύχι αλλά δεν πρέπει να κάνω κάτι και για μένα???????

Πότε ξεκινάς να είσαι και πάλι άνθρωπος και όχι ρομπότ άραγε….? Δεν ξέρω! Κάποτε ρώτησα τον πατερά μου «μπαμπά πότε ξαναγίνεσαι άνθρωπος μετά τα παιδιά?» και η απάντηση του ήταν «ποτέ κορίτσι μου ακόμα με τυραννάς κι εσύ και τα αδέλφια σου αλλά μπρος στα εγγόνια που μου χαρίσατε χαλαλι σας!!»

Τι μεγάλη κουβέντα! Αλλά μάλλον πρέπει να πατήσω με την σειρά μου τα 6Ο ώστε να το καταλάβω…

Νιώθω  γεμάτη και ευγνώμων για όσα έχω απλά όλη αυτή η κούραση μερικές φορές με εξαντλεί τόσο που το ξεχνώ…

Σας φιλώ ,

Ε.