Σήμερα ξεκινήσαμε την ημέρα μας, πώς αλλιώς, με πολύ παιχνίδι φυσικά!
Με όσα αυτοκινητάκια δεν έπαιξα όσο ήμουν παιδί, παίζω τώρα. Και αεροπλάνα και ελικόπτερα και μηχανές και τρένα!
“Φτιάξε μαμά μια πόλη με γέφυρες να περνάμε από κάτω”, “τρέχα με το αμάξι μαμά”, “πέταξε μαμά”, “τράκαρέ με μαμά” και όλα αυτά με τους γνωστούς θορύβους και κραυγές που βγάζουν τ’ αγόρια όταν παίζουν με τ’ αυτοκίνητά τους, διότι διαφορετικά δεν έχει γούστο!
Άφησα πίσω μου τον ροζ κοριτσίστικο κόσμο με τα σπιτάκια, τα λουλουδάκια, την Barbie, τα φορεματάκια, τα γοβάκια, τα μακριά μαλλιά που χτένιζα με τις ώρες… και μπήκα σε αυτόν:
Έχει βέβαια κι αυτός το γούστο του!
……………………………………………………………………………………………………………………………………
Αλλά τώρα θα επιστρέψω και πάλι στα δικά μου, τα κοριτσίστικα.
Προχθές ήρθε η αδερφή μου για απογευματινό καφεδάκι και μου έφερε αυτό:
Ένα παλιό κεραμίδι, βαμμένο μπλε στην εσωτερική του πλευρά και στολισμένο με ρεσώ, κοχύλια και ξύλα.
Έτσι αποφάσισα να φτιάξω μια θαλασσινή γωνιά στο σπίτι.
Δυο μεγάλα κεριά, λίγα βότσαλα κολλημένα μεταξύ τους και το καραβάκι του Φαίδωνα.
Έτοιμο.
Και όλα αυτά σε ένα τραπεζάκι κάτω από το στεφάνι μου.
……………………………………………………………………………………………………………………………………….
Litsa
