Λατρεύω τις μεταμορφώσεις! Με εξιτάρει το να έχω μπροστά μου ένα γυμνό δωμάτιο, τοίχο, αντικείμενο, ακόμη και γλυκό και να του δίνω στιλ και προσωπικότητα. Όποια κι αν είναι αυτή.
Αγαπώ επίσης να φροντίζω τους καλεσμένους μου, είτε καταφθάνουν στο σπίτι μας για φαγητό, είτε για έναν απλό καφέ. Ειδικά τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές, το μεράκι μου είναι ατελείωτο. Είμαι γεμάτη με ιδέες, τις οποίες τις περισσότερες φορές δεν προλαβαίνω να κάνω πράξη, γιατί ο χρόνος τρέχει τόσο γρήγορα…
Την Κυριακή λοιπόν, που περιμέναμε κόσμο για ένα απογευματινό καφεδάκι, σκέφτηκα να στήσω μια μικρή γιορτή. Άδειασα την τραπεζαρία από κάθε αντικείμενο και άρχισα να την στρώνω γιορτινά.
Τίποτα ιδιαίτερο και υπερβολικό. Με απλά πράγματα, τα οποία είχα ήδη στο σπίτι, μετέτρεψα την τραπεζαρία σε γιορτινό μπουφέ. Λίγα καρύδια και μανταρίνια, φυτά από το μπαλκόνι, τα αγαπημένα μου ελάφια, ξύλα κανέλας, κουραμπιέδες και μελομακάρονα που πρόλαβα να φτιάξω το Σάββατο με τα παιδιά, σοκολατένιοι χιονάνθρωποι κι Αγιοβασίληδες και μικρά σνακ, όλα αυτά μαζί με λίγα λαμπιόνια τριγύρω, κατάφεραν να χαρίσουν στο τραπέζι μια ζεστασιά, που τα Χριστούγεννα την έχουμε ανάγκη.
|
Ο κύριος “Περίεργος” την ώρα που ετοίμαζα το τραπέζι |
Όλα αυτά τα εδέσματα, ακουμπισμένα επάνω στο τραπέζι έτσι επιμελώς ατημέλητα, μου αρέσουν πολύ.
Λατρεύω βέβαια τα καλοστημένα τραπεζώματα, αυτά με τα πολλά πιάτα, τα όμορφα μαχαιροπίρουνα, τα κρυστάλλινα ποτήρια, αλλά είναι φορές που η κατάσταση σηκώνει την “προχειρότητα”.
Κι όταν βράδιασε κι ανάψαμε τα κεριά και τα λαμπιόνια, το σκηνικό ήταν μαγικό!
Κι ο κόσμος άρχισε να φτάνει στο κατώφλι μας με τα χέρια γεμάτα όμορφα πράγματα. Μας φέρανε από τα σπιτικά τους γλυκά, μικρά λουλούδια, ενώ ο ανιψιός μου μού έφτιαξε τα υπέροχα
χάρτινα αστέρια του.
Κι έτσι όμορφα και χαλαρά πέρασε κι αυτή η Κυριακή, ενώ
το δεύτερο κερί άναψε με τη σειρά του πλάι στο πρώτο.
Το σύνθημα για μένα κάθε Χριστούγεννα είναι ένα: φροντίδα! Φροντίδα αγαπημένων ανθρώπων, φροντίδα των παιδιών – όλων των παιδιών-, φροντίδα αυτών που το έχουν ανάγκη, φροντίδα των εαυτών μας.
Να κάνω όλα όσα δεν προλαβαίνω να κάνω μέσα στην καθημερινότητά μου και να βρεθώ με φίλους και συγγενείς που έχουμε χαθεί εξαιτίας της ρουτίνας μας.
Και ναι, στα πλαίσια της φροντίδας, είναι κι ένα όμορφα στολισμένο τραπέζι με απλά υλικά.
Γιατί η χαρά της προσφοράς, είναι η μεγαλύτερη απ’ όλες!
Καλημέρα φίλοι αγαπημένοι