Μάλλον κάνετε λάθος! Δεν σας προσέχει, γιατί ίσως – δεν σας ακούει. Δεν εννοώ πως είναι κουφό, αλλά ότι έχει μια προσωρινή απώλεια ακοής.
Τα παιδιά του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείο, τον χειμώνα και την άνοιξη είναι συνεχώς συναχωμένα. Πολύ συχνά, οι ρινικές εκκρίσεις (μύξες), “μπλοκάρουν” την ευσταχιανή σάλπιγγα (τον διάδρομο ανάμεσα στο στόμα και τα αυτιά) εμποδίζοντας τελικά την μετάδοση του ήχου. Έτσι – για ασήμαντη αιτία – από τις μύξες του, το παιδί “χάνει” ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα της ακοής του.
Τι κάνουμε;
* Είναι δουλειά του παιδιάτρου να ανακαλύψει την ύπαρξη υγρού (εκκριτική ωτίτιδα).
* Λέμε πάντοτε τις υποψίες μας για μειωμένη ακοή – στον παιδίατρο μας – ακόμα και αν είναι υπερβολικές και λανθασμένες
* Ο παιδίατρος σχεδόν πάντα έχει άνεση χρόνου (ευτυχώς δεν είναι μια επείγουσα περίπτωση) να διαχειρισθεί με φάρμακα την ύπαρξη υγρού (αυτό είναι που εμποδίζει το παιδί να ακούει σωστά)
* Εάν οι επανειλλημένες ενέργειες του παιδιάτρου αποτύχουν, το παιδί πηγαίνει στον ωτορινολαρυγγολόγο, είτε για να μπουν σωληνάκια είτε για να γίνει αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια), που πιθανώς παίζουν και αυτές το ρόλο τους.
