Αυτή η είδηση ταξιδεύει ανα τον κόσμο το τελευταίο χρονικό διάστημα.Το άρθρο μου έστειλε η μαμά Βάσσια σοκαρισμένη και εκείνη όπως και εγώ όταν το διάβασα…
Συγχαρητήρια για τη δύναμη αυτών των ανθρώπων..Μόνο αυτό μπορώ να πω…Δεν ξέρω τι θα έκανα στην θέση τους….
Ο θάνατος «χτύπησε» την πόρτα μια οικογένειας από την Βρετανία χωρίς όμως να καταφέρει να «λυγίσει» την δίψα της για ζωή.
Ο λόγος για την 36χρονη Βρετανίδα Κλερ Κόλστον η οποία διαγνώσθηκε πριν τρία χρόνια με μια επιθετική μορφή καρκίνου του οισοφάγου και τον 37χρονο σύζυγό της, Πολ που πάσχει από την ίδια εκφυλιστική αρρώστια με τον διάσημο αστροφυσικό Στίβεν Χόκινγκ,την ασθένεια στους νευρώνες του σώματος, γνωστή ως νόσος Λου Γκέριγκ.
Οι γιατροί δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας: αυτές οι ασθένειες πιθανώς θα στερήσουν τη ζωή και των δύο ασθενών μέσα στην επόμενη πενταετία.
Όμως αυτή οι δύο άνθρωποι δίνοντας παράδειγμα σε όλους εμάς, βρίσκουν χρόνο, εκτός από τη θεραπεία τους, να προετοιμάσουν το μέλλον για τα δυο τους παιδιά.
Ο εξάχρονος Φίνλεϊ και η τετράχρονη Εβελιν γνωρίζουν πως οι γονείς τους ενδέχεται να πεθάνουν κι είναι προετοιμασμένοι πως σε μερικά χρόνια θα ζουν με ανάδοχες οικογένειες. «Επιλέξαμε να κάτσουμε κάτω και να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με απόλυτο ρεαλισμό, ώστε να γνωρίζουμε τί έχουμε να αντιμετωπίσουμε», τονίζει η κυρία Κόλστον, αστυνομικός στο επάγγελμα. Και συμπληρώνει: «έχουμε ήδη μιλήσει με ανάδοχους γονείς κι έχουμε κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες, για το χειρότερο ενδεχόμενο».
«Είμαστε τυχεροί που διαθέτουμε ένα άριστο δίκτυο υποστήριξης από τους γύρω μας καθώς κι αμέριστη  βοήθεια από την οικογένεια και τους φίλους μας», συμπληρώνει ο Πολ που εργάζεται ως καθηγητής κι ανακάλυψε πως πάσχει από την νόσο το 2009, την ίδια ακριβώς περίοδο που ο καρκίνος χτύπησε και την γυναίκα του.
«Έχω ήδη υποβληθεί σε δυο χημειοθεραπείες αλλά ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες μου και οι γιατροί μου δίνουν μόλις 30% πιθανότητες να ζήσω μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια», λεει η
Βρετανίδα που αυτή τη στιγμή είναι καθαρή από καρκίνο, αλλά οι μεταστάσεις, στην περίπτωση της, παραμονεύουν στη γωνία.
«Κάθε μέρα που μπορώ να σηκωθώ και να κάνω όλα όσα πρέπει για τα παιδιά μου, είναι ευλογία»,λεει ο Πολ, καταλήγοντας πως «αυτή είναι η κινητήρια δύναμη που μου φτιάχνει την ημέρα».​
Πηγή: to vima