Πολύ συχνά οι γονείς αγχώνονται όταν πλησιάζει η έναρξη του παιδικού σταθμού. Έχουν αμφιβολίες αν είναι κάτι καλό, φοβούνται τις αναμενόμενες ιώσεις και μερικές φορές – ειδικά αν δεν εργάζονται – έχουν αναστολές και ενοχές.

Δεν χρειάζεται να έχετε αμφιβολίες για τη χρησιμότητά του. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΝΟΧΕΣ. Είναι σίγουρο πως για τους πρώτους μήνες το παιδί θα αρρωσταίνει πολύ συχνά. Είναι αναμενόμενο να επισκέπτεστε τακτικά τον γιατρό σας και δυστυχώς τις περισσότερες φορές θα παίρνετε φάρμακα.

[wp_ad_camp_2]

Καταρχήν τα πιο πολλά παιδία πρέπει να πάνε στον παιδικό σταθμό εφόσον η μητέρα είναι εργαζόμενη και δεν υπάρχει διαθέσιμη γιαγιά. Άλλες φορές, υπάρχει μεν γιαγιά, αλλά οι γονείς συνειδητά επιλέγουν το “ρίσκο” του παιδικού σταθμού. Είναι μια επιλογή απόλυτα επιβεβλημένη. Αν έχουμε ένα ιδιαίτερα ζωηρό παιδί ή αν έχουμε “υπερβολικά χαλαρούς” παππούδες που δεν χαλάν χατίρια και κακομαθαίνουν τα εγγόνια τους σε μια τέτοια περίπτωση, είναι καλύτερο για το παιδί να πάει στον παιδικό σταθμό και οι γονείς ας πάρουν το ρίσκο των συχνών λοιμώξεων.

Ο παιδικός σταθμός δεν είναι ένα απλό “παρκινγκ”. Ίσως νομίζουμε πως αφήνοντας το, το πρωί, το “παρκάρουμε” μέχρι να γυρίσουμε από τη δουλειά μας. Είναι λάθος μια τέτοια αντίληψη. Ο παιδικός σταθμός είναι μια μικρογραφία του αυριανού κόσμου. Το παιδί μαθαίνει τους νόμους της συμβίωσης, να μοιράζεται παιχνίδια με άλλα παιδιά, να μην γίνεται “το δικό του”, να μην αντιμιλάει στους δασκάλους. Όλα αυτά είναι απαραίτητες αρετές για την μελλοντική του επιβίωση. Αρετές υπέρ-πολύτιμες αν στο σπίτι σας όλοι έχετε “στα όπα – όπα” τον κανακάρη σας. Ας μάθει από νωρίς, πως στην πραγματική ζωή τα πράγματα θα είναι αλλιώς.

Όσον αφορά τις λοιμώξεις, αυτές είναι δυστυχώς σχεδόν σίγουρες. Είναι πολύ σημαντικό να έχετε “εφεδρικές” δυνάμεις. Εννοώ, παππούδες, θείες, αδελφές που θα κρατήσουν αρκετές μέρες το παιδί στο σπίτι. Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα – πολύτιμα μυστικά. Τις πιο πολλές φορές τα παιδιά (λόγω ανάγκης επιστροφής στην εργασία των γονέων) επιστρέφουν πολύ νωρίτερα από το κανονικό στο παιδικό σταθμό.
Μπορεί να παίρνουν τα φάρμακά τους, να δείχνουν ότι έγιναν καλά, αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Φαίνονται αλλά δεν έγιναν καλά. Χρειάζονται περίπου 7-10 μέρες απομάκρυνσης από τον παιδικό σταθμό για την αληθινή ανάρρωσή τους. Αν τηρήσουμε αυτά τα χρονικά πλαίσια, σε συνδυασμό με την θεραπεία θα γίνουν καλά και θα αργήσουν να ξαναρρωστήσουν.
Βέβαια, υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις. Πρόωρα που δυσκολεύτηκαν να αναπτυχθούν, παιδιά με ιστορικό σοβαρού βρογχικού άσθματος, καλό θα είναι να μην τα βάλουμε με “εύκολη καρδιά” στο “στόμα του λύκου”. Αν δεν έχουμε άλλη επιλογή – λόγω εργασιακών αναγκών – να το εμβολιάζουμε απαραίτητα αρχές φθινοπώρου με το κοινό (το συνηθισμένο) αντιγριπικό εμβόλιο.

Σαν συμπέρασμα, δεν έχουμε ενοχές αν στείλουμε το παιδί μας, έστω και λίγο μετά τον πρώτο χρόνο στον παιδικό σταθμό. Ναι, στην χρησιμότητα του παιδικού σταθμού, ειδικά σε “κακομαθημένα” παιδιά.

Ας το πάρουμε απόφαση, πως θα υπάρχουν ειδικά την πρώτη χρονιά, συχνές λοιμώξεις (μια λοίμωξη κάθε 2-3 εβδομάδες). Προσπαθήστε αν αρρωστήσουν, να τα κρατήσετε στο σπίτι για ολοκληρωτική ανάρρωση.

Κώστας Κομματάς-Παιδίατρος

opaidiatrosmou.gr