Άργησα μάλλον έ?
Παραδοσιακά & μέχρι σήμερα το στεφάνι μας, το έφτιαχνε πάντα η μητέρα μου.
Σήμερα όμως αφού αφήσαμε τον μικρό στη γιαγιά, πήρα την κουκλάρα μου…εξοπλιστίκαμε με ψαλίδι και μαχαίρι..και βούρ στο ψητό!
Να πώ την αμαρτία μου έγω δεν το έχω καθόλου αυτό με την “κλεψιά”των λουλουδιών απο τους κήπους!Ντρέπομαι απίστευτα!
Έτρεμα στη ιδέα μην μας δεί κανείς και μας προσβάλει…και όμως δειλά δειλά το έκανα!χαχα!
Μόνο που έβλεπα τη χαρά στο προσωπάκι της..έκοβα όλο και περισσότερα τριαντάφυλλα!
Και άς με τσιμπούσαν!(τα άτιμα)!
Η κόρη μου ενώ χαιρόταν πάρα πολύ που διαρκώς μεγάλωνε το μπουκέτο μας…ξαφνικά μου λέει:
“Mαμά είσαι κλέφτρα”!
Τι να πώ?Πώς είχε άδικο?
Αρκέστηκα απλά στο να πώ:
“Για το καλό αγάπη μου το κάνουμε…για το καλό”!
Τα υπόλοιπα θα σας τα πουν οι φωτογραφίες μας…
Και του χρόνου λοιπόν!
