Σήμερα γύρισα από την δουλειά στις 15.30 το μεσημέρι.Βρήκα την μαμά μου στον καναπέ του σαλονιού να με περιμένει και τα αγγελούδια μου να κοιμούνται!
Δέν πέρασε μισή ωρίτσα..& τσουπ!Να σου η Κωνσταντίνα μου!Ξύπνησε…
Λέω λοιπόν η μάνα….(όλο ιδέες είμαι ώρες ώρες)….Αγάπη μου,αφού δεν έχεις ύπνο και σηκώθηκες νωρίς,μήπως θέλεις να πάμε κούνιες?
Η απάντηση που πήρα???
Ναιιιιιιιιι!!!!
Όπως ήταν φυσιολογικό ,πέταξε από την χαρά της!
Φτάσαμε λοιπόν στην παιδική χαρά…..
Όλες οι φίλες και οι φίλοι της ήταν εκεί.Έπαιξε,έτρεξε,κουνήθηκε,στροβιλίστηκε,φώναξε & γενικότερα εκτονώθηκε!
Το ευχαριστήθηκε πολύ…
Εγώ πάλι όχι! 🙁
Όλη την ώρα που ήμασταν εκεί έτρεχε γύρω γύρω ασταμάτητα με αποτέλεσμα να αναγκάζομαι διαρκώς να της ζητάω να σταματήσει.
Στην αρχή το ζήτησα με ωραίο τρόπο….
Στη συνέχεια με ύφος επιβλητικό & έντονο (Ο Θεός να το κάνει)…
ώσπου στο τέλος άρχισα να κάνω αυτό που μισώ και κοροϊδεύω!(Ναι,ναι…κοροϊδεύω κιόλας!Σοφό το ρητό που λέει”Όσα κοροϊδεύεις τα λούζεσαι)!
Άρχισα να της φωνάζω λέγοντας της ότι αν συνεχίσει έτσι θα φύγουμε να πάμε στο σπίτι μας!Και ότι είναι η τελευταία φορά που την πάω στο πάρκο κτλ…….Τα γνωστά που λέμε συνήθως οι μαμάδες ..
Η γνωστή & χιλιοειπωμένη κασέτα,που προφανώς δέν πιάνει πότε και δεν ωφελεί σε τίποτα άλλο πλην του να γίνεις θέμα συζήτησης και σχολιασμού από άλλες μαμάδες που παρευρίσκονται στον ίδιο χώρο.!
Σκηνές καθημερινής τρέλας με λίγα λόγια.Κάθε φορά που πάμε στο πάρκο βλέπω μανούλες να κάνουν το ίδιο .Προσπαθούν μάταια να επιβληθούν στο ατίθασο παιδί τους.
Όλες με την ίδια απορία.Γιατί μου το κάνει αυτό?Γιατί δεν με ακούει ?Προσπαθεί να μου τραβήξει την προσοχή?Τι προσπαθεί να κάνει?
Ως εργαζόμενη μανούλα νοιώθω τεράστιες τύψεις που δέν μπορώ να πάω το παιδί μου στο πάρκο συχνότερα,που δεν μπορώ πάντα να διαθέσω τον χρόνο που χρειάζεται ένα παιδί από την μαμά του,που αφήνω άλλα πράγματα να μου κλέβουν τις στιγμές.
Τεράστιες τύψεις…..
Έχω διαβάσει πολύ ,έχω ενημερωθεί για πάρα πολλά θέματα που αφορούν το μεγάλωμα ενός παιδιού!Υπάρχουν όμως τελικά κανόνες?Υπάρχει μαγική συνταγή να φτιάξεις το τέλειο παιδί?Τον ιδανικό άνθρωπο?
Όχι βέβαια…!!!!
Το παιδί σε οδηγεί και εσύ οφείλεις σαν γονιός να ακολουθήσεις….Η δική μας δουλειά σαν γονείς είναι πολύ απλά να δείξουμε τον “σωστό δρόμο” & το παιδί θα βρεί μόνο του τον τρόπο να τον περπατήσει…
