Με τον πρώτο άντρα της ζωής μου,τον Γιάννη μέναμε κοντά, στην ίδια γειτονιά.
Η ζωή μας τα έφερε να είμαστε πάλι κοντά μετά απο καιρό.
Ήμουν 14 χρονών όταν έπαιζα με τις φίλες μου κρυφτό.
Καλοκαιράκι ωραία χρόνια,αγαπημένα χρόνια.
Με μία φίλη μου λοιπόν πήγαμε και κρυφτήκαμε κάτω από ένα μπαλκόνι,εκεί ξαφνικά ακούστηκε μια μέταλ μουσική.
Γυρίζοντας το κεφάλι μου προς τα επάνω είδα ένα πανέμορφο μελαχρινό αγόρι με καλογυμνασμένο σώμα που φορούσε ένα πράσινο σκούρο πουκάμισο με σκιστά μανίκια .Διάβαζε τότε για τις Πανελλήνιες!
Κάπως έπρεπε να τον κάνω να με κοιτάξει..Σκέφτηκα για λίγο και είπα στην φίλη μου:
“Ωραία μουσική είναι αυτή που ακούμε εεε??
Το όμορφο αγόρι σηκώνεται και μου λέει:
“Κοριτσάκι ξέρεις τι μουσική είναι αυτή;”
Εγώ φυσικά από την ντροπή μου που δεν ήξερα,κοκκίνισα & έφυγα τρέχοντας μαζί με την φίλη μου….εεεεε αυτό ήταν.
Από τότε κόλλησε επάνω μου.Όπου πήγαινα ερχόταν και εκείνος!
Κάποια στιγμή χάθηκε,στεναχωρήθηκα πάρα πολύ που δεν τον έβλεπα,μετά από καιρό έμαθα πως μπήκε στην σχολή που ήθελε.Σχολή στρατιωτικών.
Χάρηκα πολύ.. αλλά δεν τον έβλεπα συχνά.
Ρωτούσε πάντα τον αδερφό του για μένα….Όταν έρχονταν πήγαινε αμέσως στο μπαλκόνι του και εγώ στο δικό μου,κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον και κάναμε σινιάλο με τα φώτα,τον χειμώνα η μαμά του έβαζε μία κουρτίνα με δαντέλα και με κοίταζε μέσα απο αυτή.
Στην σχολή που ήταν είχε κάνει και άλλες σχέσεις αλλά τελείωναν γρήγορα…Τελείωναν γιατί έλεγα σε όλες  για μένα! Το πόσο όμορφη είμαι και πολλά άλλα…
Μετά απο καιρό ξεκίνησα και εγώ να πηγαίνω στη σχολή κομμωτικής & συγχρόνως δούλευα σε ένα κομμωτήριο.
Μία μέρα ξαφνικά τον είδα κοντά μου,ας πούμε εντελώς τυχαία ,μου ζήτησε να πάμε για καφέ,εγώ ντρεπόμουν γιατί το ντύσιμο μου δεν ήταν για καφετέρια.Φορούσα ένα κίτρινο τζίν και μία μαύρη φούτερ μπλούζα.Δεν ένιωθα άνετα.
Με τα γλυκόλογα του όμως με έπεισε..και έτσι ξεπέρασα το θέμα του ντυσίματος και πήγα.
Εκεί με φίλησε και μου ζήτησε να είμαστε μαζί!
Έτρεμα ολόκληρη!”Θέε μου” λέω,”είναι αλήθεια;”
Ήταν 28/12/1997,περάσαμε πάρα πολλά.Έφευγα κρυφά από την μητέρα μου για να πηγαίνω να τον βλέπω,δεν υπολόγιζα τίποτα!
Πέρα από ένα φιλί δεν είχαμε κάνει τίποτα παραπάνω..
Μια μέρα λοιπόν έφερα εγώ το θέμα στο προσκύνιο…”Δεν θέλεις να…?”χιχι!!Πολύ απότομα του το είπα,τώρα που το σκέφτομαι!
Η απάντηση του ήταν:”Μόνο όταν θα είσαι σίγουρη γι’ αυτό που θα κάνεις”.
Με πρόσεχε πολύ και το εκτίμησα.Με έβλεπε πάντα στα σοβαρά,εγώ όχι.Με ζήλευε πολύ όμως τότε αλλά μου άρεσε κιόλας.
Πηγαίναμε βόλτα και ξαφνικά με έπαιρνε αγκαλιά και με φιλούσε, εκεί που έβρεχε ξαφνικά κατέβαζε την ομπρέλα και με φιλούσε μέσα στην βροχή,λουλούδια,αφιερώσεις και πολλά πολλά άλλα!
Ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί μου!Το ήξερα,το έβλεπα,το ένιωθα!
Και εγώ το ίδιο φυσικά…
Ποια κοπέλα θα περίμενε το αγόρι της να έρθει από Αθήνα Αγρίνιο μέσα στην βροχή 12 ώρες;Εγώ το έκανα!
Τον περίμενα να έρθει και το λεωφορείο που τον έφερνε παρουσίασε βλάβη.Κι όμως δεν έφυγα!
Περίμενα…περίμενα, μέχρι που τον είδα να έρχεται..!Δεν περίμενε να είμαι ακόμα εκεί 12 ολόκληρες ώρες μετά!
Με πήρε μια σφιχτή αγκαλιά και μου είπε πως είμαι η γυναίκα της ζωής του!
“Σε αγαπώ τρελά!”μου είπε..
Αργότερα μάθανε και οι γονείς μου για την σχέση μου,και έτσι ήρθε και με ζήτησε!
Ήταν 29/11/2009 ώρα 18:00 το απόγευμα.
Φορούσα ένα μαύρο βελούδινο φόρεμα με έξω την πλάτη κολλητό και κοντό.Είχα πολύ ωραίο σώμα..χιχι!
Εκείνος φορούσε ένα τζίν μαύρο παντελόνι με ένα άσπρο πουκάμισο & μαύρο γιλέκο!
Ήρθε να με βρεί κρατώντας ένα μπουκέτο κατακόκκινα τριαντάφυλλα,μια τούρτα και ένα δαχτυλίδι!!
Ωραίο συναίσθημα..
Χτυποκάρδι!Αγάπη!Έρωτας!!Μα πόσο ωραίο χαμόγελο και βλέμμα είχε το αγόρι μου;
Τον Ιούλιο του 2000 παντρευτήκαμε με ένα όρκο που μου ψιθύρισε στο αυτί!”Θα είμαι πάντα κοντά σου και θα σε αγαπάω το ίδιο μια ζώη!”μου είπε…
Η ευτυχία μας ολοκληρώθηκε με τα δυο υπέροχα πλασματάκια μας,τις δύο πριγκίπισσες μας που υπέρ αγαπάμε!!
Εύχομαι ο όρκος που ψιθύρισε στα αυτί μου να κρατήσει για πάντα!Εγώ τον αγαπώ και θα είμαι δίπλα του για πάντα.Στα όμορφα και στα άσχημα!
Θα είναι για εμένα για πάντα εκείνο το μελαχρινό αγόρι  του καλοκαιριού με το πράσινο πουκάμισο!

Σε αγαπώ τρελά μελαχρινό μου αγόρι!!
Παναγιώτα